Ken je Japanse antiek

Antiek met Aziatische motieven en namen kan verwarrend zijn voor de beginnende verzamelaar, maar velen vinden ze een fascinerend vakgebied als ze zijn ondergedompeld. Neem bijvoorbeeld Japans antiek. De antieke schermen, dozen, kisten en decoratieve voorwerpen die eeuwen geleden in Japan werden gebruikt, bieden een glimp van een andere cultuur en zijn prachtige decoratieve accenten. Meer informatie over een aantal van deze fascinerende objecten hier.

• 01 van 10

  Byobu-scherm vouwen

  Byobu (uitgesproken bij-jo-boe) is een soort lichte maar stevige Japanse vouwschermen, bestaande uit twee tot zes (soms wel acht) panelen van zijde of stevig papier, gemonteerd op scharnierende houten frames. Ze kunnen worden gebruikt als scheidingswand of als decoratie voor speciale gelegenheden.

  Ze dateren uit de 7e of 8e eeuw en werden steeds sierlijker in de vroege Edo-periode, rond 1603. Velen werden geproduceerd door belangrijke kunstenaars uit die tijd die uitgebreide scènes in metallic en bladgever beschilderden om gedetailleerde, heldere werken te creëren.

  Byobu werden meestal in paren gemaakt, maar het vinden van een intacte reeks antieke Japanse schermen zoals deze kan vandaag moeilijk zijn.

• 02 van 10

  Hanakago- of Ikebana-mand

  De hanakago (uitgesproken als han-a-kay-go) is een Japanse bamboemand die wordt gebruikt voor bloemen zoals orchideeën en andere bloemstukken. Het is traditioneel lang en slank (zoals een vaas), met lange lusvormige hengsels, maar kan van verschillende vormen zijn, zoals halve maan, boten of meer fantasievol van insecten of dieren.

  Deze manden zijn vaak gemaakt van verschillende kleuren bamboe geweven in interessante patronen. Oorspronkelijk daterend uit de Muromachi-periode (1392-1573), werden ze vele malen gebruikt in theeceremonies

  Hanakago worden soms aangeduid als ikebana-mandjes.

• 03 of 10

  Jizai Metal Scuptures

  Jizai (spreek uit als Gee-Zigh) zijn realistische, vaak levensgrote, dierlijke figuren gemaakt van ijzer, brons, koper of legeringen zoals koper en goud of koper en zilver. De lichamen en ledematen worden gearticuleerd en kunnen bewegen op een manier die vergelijkbaar is met die van de werkelijke wezens die ze vertegenwoordigen ("jizai" betekent "onbezwaard" in het Japans).

  Dit metalen vaartuig ontwikkelde zich rond 1713 in Japan onder wapen- en wapenfabrikanten en bloeide in de 19e eeuw nadat deze ambachtslieden verboden waren om hun wapens te maken. Insecten, schaaldieren (zoals de zeer levensechte krab die hier wordt getoond) en vogels waren allemaal populaire vormen voor jizai, evenals fictieve wezens zoals draken.

• 04 van 10

  Kodansu miniatuur borst

  Een kondansu (uitgesproken als koh-dan-soo) is een soort van kleine (meestal niet meer dan zes centimeter in hoogte) kast of kist die op steunen rust. Ze hebben een vierkante of rechthoekige vorm ("kondansu" betekent "kleine doos-kist" in het Japans). Deze bevatten meerdere laden achter scharnierende enkele of dubbele deuren, die soms kunnen worden vergrendeld. Kondansu heeft ook een handvat bovenop voor gemakkelijk dragen.

  Deze zijn vaak heel sierlijk, ingelegd met gedetailleerde ontwerpen in edele metalen en gelakt . De ontwerpen worden vaak ook naar het interieur van de borst gedragen. Ze werden gebruikt voor het opslaan van persoonlijke objecten die minstens teruggaan tot de Edo-periode (1603-1868) in Japan.

  Lees hieronder meer over Japanse kisten, bekend als tansu.

• 05 van 10

  Kyodai badjas

  De kyodai (uitgesproken als ki -oh-die, en soms gespeld als kyoudai) is een gespiegelde Japanse kleedstandaard of miniatuurtafel met meerdere laden. Sommige kyodai hadden zelfs een geheim compartiment aan de achterkant.

  Traditionele modellen, daterend uit de Edo-periode (1603-1867), hadden een handspiegel die op een schuine standaard aan de bovenkant rustte, loodrecht op de laden geplaatst (zodat ze open zouden gaan naar de zijkant van de gebruiker, niet aan de voorkant). Latere modellen uit de Meiji-periode (1868-1912) hadden spiegels bedekt, vergelijkbaar met Europese kaptafels. Ze waren echter vaak volgens westerse standaarden hoog - zo groot als 30 centimeter hoog - omdat ze niet op tafels maar op de grond werden geplaatst en de gebruiker voor hen neerknielde.

• 06 van 10

  Ryōshibako briefpapier doos

  Een ryōshibako (uitgesproken als rye-oh-shee-back-o) is een Japanse vierkante of rechthoekige doos die wordt gebruikt voor het bewaren van schrijfpapier, soms met een verwijderbare plank. Ze zijn meestal gemaakt van oud hout gewikkeld in linnen of zijde en vervolgens geverfd met meerdere lagen lak.

  Deze prachtige dozen zijn vaak versierd met gedetailleerde reliëf- of geverfde ontwerpen aan de binnen- en buitenkant, met goud, zilver of parelmoer, met het meer sierlijke ontwerp op het interieur - een voorbeeld van de Japanse verrukking in verborgen decoratie. Soms werden verschillende soorten lakkende technieken gebruikt om de scènes op en in deze vakken te creëren. Dit zijn vaak begeleidende stukken voor suzuribako, een doos die wordt gebruikt voor het schrijven van gebruiksvoorwerpen (zie het onderstaande voorbeeld).

• 07 van 10

  Suzuribako Box

  In een schaars ingerichte Japanse kamer functioneerde een sierlijke suzuribako (uitgesproken als sue-zer-ee-back-oh) vaak als een decoratief, maar ook als een functioneel item.

  Dit is een Japanse doos die wordt gebruikt voor het opbergen van schrijfgerei, met plaatsen voor een inktstok, een slijpsteen, een druppelaar, borstels en een klein mes. Ze zijn meestal gemaakt van oud hout gewikkeld in linnen of zijde en vervolgens geverfd met meerdere lagen lak. Deze zijn meestal rechthoekig, maar kunnen exotischer van vorm zijn: rond, halvemaanvormig of zelfs in de vorm van een muziekinstrument.

  De chicste dozen waren van binnen en van buiten versierd met een reliëf of geschilderd ontwerp, vaak met gebruik van goud, zilver of parelmoer. Deze ontwerpen verwijzen vaak naar populaire fabels, gedichten of legendes, of ze kunnen een beroemde plaats aangeven. Voor het eerst geïmporteerd uit China, al in de 10e eeuw, tegen het begin van de 20e eeuw werden ze grotendeels ceremonieel, zoals westerse pennen en potloden vaker voorkwamen.

  Een kleine kist met meerdere laden die worden gebruikt om schrijfinstrumenten op te slaan, staat ook bekend als een suzuribako.

• 08 van 10

  Tansu-kist

  Het woord tansu betekent letterlijk kasten in het Japans, en in dit geval verwijst het naar een aantal verschillende soorten slimme en draagbare kisten. Deze opslagoplossingen werden gebruikt in alle delen van huizen en ook voor reizen (zoals bij de zeekist die hier wordt getoond). Tansu op wielen werden ook door handelaren gebruikt.

  Opmerking: het woord "tansu" wordt "dansu" wanneer het wordt gekoppeld aan een ander woord om de functionaliteit van de borstkas te beschrijven, zoals bij de hierboven genoemde kondansu.

  Leer meer en bekijk aanvullende voorbeelden: A Tally of Tansu

• 09 van 10

  Tebako Box

  De tebako (uitgesproken als tee-back-oh) is een Japanse accessoiresdoos uit de 17e eeuw. Deze antiquiteiten zijn traditioneel vierkant of rechthoekig met een deksel, en gemaakt van oud hout dat is omwikkeld met linnen of zijde en vervolgens is geverfd met meerdere lagen lak. De meest uitgebreide voorbeelden waren ingelegd met edel metaal of stenen en versierd met een reliëf of geschilderd ontwerp van binnen en van buiten. Deze waren zo zorgvuldig gemaakt dat ze er wel een jaar over konden doen.

  Afhankelijk van het gebruik, heeft de tebako verschillende variaties. Ze konden alles bewaren, van thee tot cosmetica tot schrijfgerei. Oorspronkelijk functioneel, zijn ze in toenemende mate gebruikt voor ceremoniële doeleinden in moderne tijden.

• 10 van 10

  Tsuitate scherm

  Dit is een soort laag, vrijstaand scherm met een enkel paneel van papier, hout of zijde op een houten standaard met twee of vier lage voeten, vergelijkbaar met de poten van de schragen of de poten van de Chinese olifant. Het tsuitate (uitgesproken als sue-ta-tay) is vaak behoorlijk sierlijk, met gelakte lijsten en ingewikkeld beschilderde panelen van bekende kunstenaars. Ze kunnen aan beide kanten prachtig gedecoreerd worden.

  Deze fungeerden als ruimteverdelers, of ze konden worden gebruikt in entrees om te beschermen tegen tocht in huizen. Wanneer ze in winkels worden gebruikt, zouden ze kunnen functioneren als een teken of een manier om de zakelijke / openbare ruimte van de woon / privézone te scheiden. Een van de oudste typen Japanse schermen, het tsuitate dateert al in de 7e eeuw

  Met dank aan Troy Segal als bijdragende schrijver voor haar hulp bij deze functie.